Ey Kent!
Yıldızlarımı çaldın görkemli ışıklarınla
Gökteki yıldızları göremez oldum
Asıl körlüğüm ise
Yerdeki yıldızları göremememdi
Işıklı caddelerin, hüznü olmayan ruhlarla dolu
Işıklı kent caddeleri; ruhlar bataklığı!
Kardeşi rakip görmeyi
Komşuyu potansiyel hırsız…
Babama dahi güvenmemeyi
Sen fısıldadın bana
Vakardan hızlı yaşayışa sürüklemenle
Asaletten sefalete sürüklendim sayende
Öyle ya; çok çalışıp çok tüketmem gerekti
Ki o zaman var olacaktım
Asıl sefaletim ise esaretimde gizli
İşte esaret zinciri;
Gönlüm aklımın esiri
Aklım ise zekâma esir
Zekâ; şeytanın oyuncağı
Asıl özgürlük ise;
Zekâyı akla, aklı gönle
Gönlü ise Allah’a bağlamak
Bataklıktan aydınlığa çıkan yol
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder