hayatı televizyondan öğreniyoruz/fazlı bayram

önce giyinir olduk filmlerdeki

kahramanlar gibi

çatalı sol elle tutmayı öğrendik

mübarek sofralarımızda

sandalyeyle oturduk bu başkalarının görgüsüydü

gördük

kendi görgümüz oldu

olanlar oldu kul olduk televizyona

sonra makyaj malzemeleri ve parfümler gördük reklamlarda

vücudumuzun en mahrem yerleri ekran kokar oldu

kokusu hiç gelmedi ama bize

biz kokuları tilki gibi alır olduk

piazzalara attık kendimizi

oysa lağım karışmışsa derede çimmezdik eskiden

nasıl kıvırtacağımızı

düğünlerde kıçlarımızı nasıl sallayacağımızı da öğrendik

yetmedi bir kıza nasıl asılacağımızı

nakışlı pervazlı pencerelerden ünümüze

mendiller düşmez oldu bu yüzden

nasıl el sallayacağımızı bile öğretti bize

yar gurbete giderken

oysa biz ölüme bile

sular dökülerek uğurlanırdık ardımızdan

sonra hırsızlıklar öğretti bize

çeşit çeşit en organizesinden

biz ekmek bile çalmaz aç yatardık

suç işlemelerimiz bile değişti

yüz elli çeşidini öğrettin cinayetin

tecavüzler adam kaçırmalar

falanlar filanlar

tam istediğin gibi her şey

aslında bunların önemi yok bir şekilde

idare ederiz de televizyonabi en kötüsü sen

hurafeden dinler öğrettin bize

hocaları şarlatana 

aydınları stendapçıya dönderdin

erkek gibi gülmeler

kız gibi yürümeler girdi hayata

erkek kıza kız erkeğe benzedi

sayende öğrendik hayatı ama

gavur müslümandan

müslüman gavurdan ayrılmaz oldu

şimdi hayatımız allak bullak sayende

olsun biz böyle memnunuz ama

yoksa her gün en az dört saat

huşu içinde mallaşırmıyız karşında