Baba gidince
Balçıkla sıvanır evlerin duvarları
Duyulmaz hiçbir kapı sesi
Hangi pencereden baksa
Yetimdir gökyüzünün rengi
Ve hiçbir güneş ısıtmaz
Babasını bekleyen çocukların ellerini
Baba gidince
Işıkları söner bacaları söner evlerin
Yağmur sızar çocukların yüreklerine
Bir dağın devrildiğini görürsün
Tebessüm eden yüzlerinde
Baba
O her şeyden koruyan kollayan
Dev kahramanıdır kabusların
Hangi masalı okusa hep kötü sonla biter
Babası gidince çocukların
Baba gidince
Bir gecede büyüdüğünü görürsün çocukların
Artık yalnızca rüzgara okşatırlar saçlarını
Uyumadan önce
Yalnızca toprak öper o kimsesiz alınlarını
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder