ZAMAN/ Abdurrahman SALTALI











Ben düşüncelerimin esiriyim
Zaman, zaman pençesine düşerim
Yıkmak için içimdeki bendi taşarım
Ah! Ayrılıklar, ayrılıklar…
Zincire vurulmuş gibi sımsıkı bağlı

Vurulmuş pranga, ayaklardan
Sımsıkı bağlanmış, zikkelere
Koparılmaz çekmekle zincirler
Kırılır kollar, ayaklar
Kır gönlümdeki zincirleri, prangaları

Zaman öyle kahpe ki yarışılmaz
Ne yana baksam aşılmaz yollar
Taşları kırmaya gücüm yetmez
Ne olur volkanlar püskürüp yansın dağlar

Sen bırak gönlün yansın, ateşi viran olsun 


***

DİK DURUŞ















Dimdik duruyor bulutlara inat
Dikmiş başını arşa doğru
Ben sana aşığım
Yeryüzünün en güzel evi
Hilalini göklere ulaştırmak mı emelin
Dosdoğru yükselerek arşa kadar.

1 yorum:

  1. Şair minareye pencereden mi bakmış, gönlünden mi?

    YanıtlaSil