GÜL ÇOCUK/Şeyhşamil EJDERHA








Çınlarken kulaklarım gözlerimin yorgunluğunda
Duyuyorum ok atımı uzağa düşen mermileri
Her baş bir taş atarken gün doğumuna
Dinliyorum sessizliğin gölgesinde doğan türküleri.

Su uyur kandil uyanır bir sabah firarında
Ya Berat kandili ya da Miraç ne fark eder ki?
Çocuklar öksüz, aç mı aç sokaklarda
Yetmez mi binlerin sessizliği?

Duvarda bir iz var, altında imza
Ansızın bulutlar şimşeklere varınca
Bir çocuğun gözleri kadar derin
Yükselen bir bahar var silahların altında.

Gözler ürkektir, uzağa bakar belli
Akıllar yitiktir mermilerin gölgesinde, kader mi?
Söyleyin nedir, onca dilde dolaşan
Yoksa, insanlığın elindeki keder mi?

Ah! Çocuk, hayallerin vardı senin
Bir gün batımı kadar gerçek
Çöpten atın, kâğıttan gemilerin
Bir gün doğumu kadar gelecek.

Söyle çocuk: ''Silah nedir ?''
Elinin üstündeki akrep
Başka memleketlerde belli midir?
Savaşa neden olan onca sebep…

Gül çocuk sen yeter ki gül
Sen gülünce açılır bülbüle gül
Mermiye karşı silahı boş ver çocuk
Sen mermiye dön de öyle gül.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder