Çınlarken kulaklarım
gözlerimin yorgunluğunda
Duyuyorum ok atımı uzağa
düşen mermileri
Her baş bir taş atarken
gün doğumuna
Dinliyorum sessizliğin
gölgesinde doğan türküleri.
Su uyur kandil uyanır bir
sabah firarında
Ya Berat kandili ya da
Miraç ne fark eder ki?
Çocuklar öksüz, aç mı aç
sokaklarda
Yetmez mi binlerin
sessizliği?
Duvarda bir iz var, altında
imza
Ansızın bulutlar
şimşeklere varınca
Bir çocuğun gözleri kadar
derin
Yükselen bir bahar var
silahların altında.
Gözler ürkektir, uzağa
bakar belli
Akıllar yitiktir
mermilerin gölgesinde, kader mi?
Söyleyin nedir, onca dilde
dolaşan
Yoksa, insanlığın elindeki
keder mi?
Ah! Çocuk, hayallerin vardı
senin
Bir gün batımı kadar
gerçek
Çöpten atın, kâğıttan
gemilerin
Bir gün doğumu kadar
gelecek.
Söyle çocuk: ''Silah nedir
?''
Elinin üstündeki akrep
Başka memleketlerde belli midir?
Savaşa neden olan onca
sebep…
Gül çocuk sen yeter ki gül
Sen gülünce açılır bülbüle
gül
Mermiye karşı silahı boş
ver çocuk
Sen mermiye dön de öyle
gül.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder