MÂH-I RAMAZAN/Mehmet YAŞAR

Hak bin devayı bin derde

Sunar mâh-ı Ramazan’da

Şol şeytanlar zincirlerde

Tüner mâh-ı Ramazan’da

Saflar huzûra garkolur

Kalpler sürûra garkolur

Kandiller nûra garkolur

Yanar mâh-ı Ramazan’da

Teravihler Cennet kokar

Zaman bereketle akar

İnsan hayretlerle bakar

Donar mâh-ı Ramazan’da

Güvenme topuza gürze

Sarıl sen sünnete farza

Melekler semâdan arza

İner mâh-ı Ramazan’da

Amellerince herkesin

Verirler berat belgesin

Açar en serin gölgesin

Çınar mâh-ı Ramazan’da

Kişi bakmadan yaşına

Koşarsa ahret işine

Sabr ekmeğin, kurb aşına

Banar mâh-ı Ramazan’da

İtikâf ile zühdetmek

Salih amele ahdetmek

Kem nefse rağmen cehdetmek

Hüner mâh-ı Ramazan’da

Bir dua ki olur bin er

Gönül nefs atına biner

Yazılır bir ecre biner

Biner mâh-ı Ramazan’da

Nice gözün durur yaşı

Pişer her ocağın aşı

Yoksulların pür-telaşı

Diner mâh-ı Ramazan’da

Hakk, İsmâil’i koçlukla

İbrahim’ini hiçlikle

Cümle mü’mini açlıkla

Sınar mâh-ı Ramazan’da

Rahmettir bu ayın başı

Orta, mağfiret güneşi

En son cehennem ateşi

Söner mâh-ı Ramazan’da

Hayat dedikleri rüya

Hayy’dan geldik gerçek bu ya

Bu can inşallah Hû’ya

Döner mâh-ı Ramazan’da