Önce yurt biçtiler ortada
dar bir alana
Asya bozkırlarına sığmayan
küheylana
Çifte yiyenin tümü dayandı
boğazına
Bu da imtihandı hep zora
talip olana
Kara gecede ufukta
dumanlar yükseldi
Denizden karaya binlercesi
akın etti
Kanlı sırta adını veren
tam bir vahşetti
Destanını yazan bir daha
yazdırtma dedi
Kalmadı hiçbir iz elli
yedinci alaydan
Onların da farkı yok kırk
çerili kürşaddan
Yok edipte kendini sağ
olsun diye vatan
O yoklukta gönlümüzde hep
var olan
Çok cenk ettik ama
Çanakkale en keşmekeş
Ne destanda ne hüsranda
yoktur sana eş
Püskürttüğün ordu sanki
çığ gibi kor ateş
Kanı damlıyor toprağa yaşı
henüz on beş
çok iyi kaleminize sağlık
YanıtlaSil