Meczuplar, Cezbeliler ve Deliler hürmetine,
Izdırap çekerek
Kıvranırken duygularım
Yine bir gün daha bitiyor
Ve umutlar sevdaya düşmüş
Yitirip aklımı
Beynimde karıncalar fing
atarken
Yine gelmedin.
Sevdaya düştü mü bir kere
gönül
Dermanı tütündür.
Kaldıramaz yüreğim yükünü
Yangın düşmüş bir kere,
limelenmiş
Prangalar vurulurken
Bir of bile dememiş
Medet dilenip sahibinden
Dilencilik yapar sağlığına
Fani bedenim.
Selam geldi yardan
Viran oldu sevdam
Hoyrat rüzgârlar estirip
Harladıkça alevleri
Benzin gibi gelir yağmur
Dumanında boğar kendini
Kurudukça gönlüm
Hoşuma gider sevdanın
acısı
Hele bir de ayrılık düştü
mü sevdaya
İşte o zaman
Kalem de düşer elimden
Dedim ya Meczup!
Sevdaya düştü mü bir kere
gönül
Dermanı tütündür
İçtikçe sevdan dumanlanır
Dumanlandıkça
Hasretlik azalır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder