GEL EY! / Fazlı BAYRAM


şimdi nereye çıkarsa yolların
şimşir tarağın tahta
kabilinden sahraya uzanan
sivri uçlarından damlayan zihin terleri
ve karanlığa savrulan süngüler
keser önünü
kar bahar…

gel ey!  
şiir diye yazdıklarımın kerbelası
kurşun kalemlerinin beyaz yoncası
dokunaklı bir oyun havasının ardından
parmak uçlarımdaki gözyaşları gel!

savur saçlarını yine
kanasın
çocukluğumun ekmek çorbası
kara kurdelem
gel ey!


    

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder