Bir çocuk gördüm rüyamda
Annem diye haykırıyordu
Bir baba evlat derken
Bir anne yavrum diyordu
Belki de Suriye, Filistin
Kim bilir belki de Mısırdı
Afrika’nın ortasında haykıran
Kimsesiz insan topluluğuydu.
Sen…
Evet sen…
Sen burada uykuya dalarken
Kaygısız…
Hüzünden uzak… Gözyaşından ırak…
Bir yudum su arıyordu akranların
Bir baba evine ekmek götürüyor
Belki de götüremeden vuruluyordu
Diğeri evinde yok oluyor
Belki de bir hiç gibi kayboluyordu enkazlar da
Bunu okuyana diyorum
Noktasını görene virgülüne bakana
Sana diyorum eleştiren sana
Müslümanlık nerede?
Kimlerin elinde?
Kimler kimlerle?
İslamiyet diyorum
İslamiyet nerede?
Bedir’i Uhud’u diyorum
Kardeşlik diyorum
Heyhat!
Bir çocuktum ben,
Evlat diyordu babam,
Yavrum diyordu annem.
Suriyeli değildim ben,
Filistinli değil
Türkiyeliydim ben…
Ben…
Evet ben…
Yaşamadım Suriye de bilemem
Filistin’i tahmin dahi edemem
Kudüs’ü Mısır’ı bilmem
Türkiye’yi bilirim bir ben.
Amma…
Ecdadımı bilirim Ensar’ı bilirim,
Muhaciri bilirim
Uhuvveti bilirim…
Bilirim ben kardeşliği bilirim…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder