Yoldaki Kalemler: UNUTULMUŞ ŞARK/Mustafa SÖYLER

UNUTULMUŞ ŞARK/Mustafa SÖYLER

Sızlatan sıklet diyarında.

Bir avuç yaprak dökümü,
Bir gemi yelken açar birazdan.
Gözüme çarpar az ötede ki sapa yol.
İçinde bir ben yokum dalgın, dalgın iki çocuk.
Dar sokaklarda kıpırdamıyor yerinden
Tutturuyor bir eski ninni uykusu.

"Köprüden akan sular ne çabuk geçti,
Bu sözlere bu yeminler ne ağır geldi?"

Halbuki ne aynası kırık ne çivisi çürük,
Bir çocuğun içinde ufacık çok küçücük,
Alın yazıya karşı, ömür karaya...
Kapılar kapalı ardından mahşer olalı
Bir kibrit onsuz nasıl yanar?
Sokak lambasında bir şeyler eksik
Yere düşürülmüş 60’lı bir fotoğraf
Bir asker ve gelin
Ben şu duvara bakıp, dalarsam..
Tez gelesin...

***
HAYAL MEYAL

Ansızın bu soğukta kapımı çalan

Uykuyu bedenimin ağırlığına koymuşlar
bir beklenmedik yüz
bir gizemli yüz
bir sözü içinde söz
Eflatuna çalan karaltılar
belki ne için yaratılmış
Sorular sordukça

sanki hasta bir çocuk gibi eriyip bitiyordu
Belli ki yanılmıştı
Çünkü ortalıkta bir ben bir gıcırdayan kapı bir de gizemli yüz

Nedir derdi? Nicedir hali?
Bir türlü naz çekiyor
Adım adım beni kuytuda bulduruyordu
güldürüyor…
Bir ressam olsaydı dersem
Bu anı ne güzeldir Allah'ım
kapkara boya olacaktı
kirlenmiş buğulu gözleriyle
üç cümle fısıldamıştı belli ki
O üç cümleden ibaretti belli ki ilacım

Neden peki demiştim:
Sorma dedi sorma ben uğrarım böyle sağlıcakla kal şöyle Üzgün, mahsun bir şekilde kayboluvermişti
Pencerelerinden alaycı insanların kahkahaları sessizliğe dem vuruyordu Ve ben belki annemin salladığı beşikten hiç kalkmamıştım İlahilerle çağıran erenlerde yoktu dua eden var mıydı?
buz gibi esen ılgıt rüzgarlar
yönümü doğuya çeviriyordu
kıpırdama ya devam eden sinir bozucu kapıya tekmelerle susturmuştum Sonra tekrar yatağımın soğukluğuna başbaşaydım
kapı gıcırdamaz olmuş
hiç değilse bir müddet böyle olacaktı olmalıydı da
telaşla bir şeyi unutmuştum
yataktan fırladığım gibi
Çayı ocakta unutmuştum.

***
DİLEKÇE

İsmim namert yolundadır

Çarkını döndürmediğim kinden kavuran ateş...

Tenha ile buluşup söz söylemek hasımla hısımla

Sır çolağımı keser biçerim daha kangren sürmüş yüzümü!

Çorak toprak adamıyım tırnaklarımın içinde dolu boğuşuk kavgam.

Hisler… His yıkmaz his sanmaz satarım naraları

El, avuç.. Dilekçe yazıyorum en üst mevki aşk âmirine!

Hayallerden sağanak sağanak yağansa elinde ıslandı

Lüks koltuğunda yaylar kıpırdadı

Alışık değildir mazluma el açan iyilik erbabı

Bugün... Yarın... Şikâyetler onu da soracak

Belki peki cevabı da belli

Yayladan tutuşan güzeli nerden bilsin?

O hep bilindik makamlarda çalınır durur

Biz bir solukta ecel ile pençeleşirken

Gençliğimi de yandıran arzuya

Arzu halimle cevap verdiğim için

Yatak hapsinde durur dertli oğlan!

Kamber olsam da, kambur da

Şikâyetim bitmez makam delisi!

Dilekçe degil de sen yaz o pembe defterine dolmakaleminle

Duyarsan sesimi bilmezsin yabancı

Görürsen bu yüzü ruhsuz saadettir en acı

Ve senden habersiz ilden ile dolaşır

Nice sensiz sensiz yanarım

İlden ile dolaşır yurt eyledim el yurdunu

Ortada kaldım (ey) orta Anadolu!

Mustafa SÖYLER(20.01.2016-02:14-Nevşehir)

***
HEYECAN

Kimileri siyah der kimileri kara

Alnıma yazılmış kara kara ve ben belki
Rüzgârdan tutuşan gecenin serinliği
Ansızın tutuşan orman misali
Sarp kayalara uğramış gemi reisi…

Halbuki boğazımdan geçmeyen
Boğazımdan düğümlenen
Boğazımdan aşmayan ekmek
Kökleri dalları bir…

Kararır kararır nereye varır?
"Nefret” şu badeye yakışır mı?
Şu dağlara seslen;
Kör düğüm dolaşır, durur…

Kararır, kara!
Kara büyücüler.
Etrafim yiğidi harcar olur.
Sazım sırlarımı söyler,
Ellere gün, bana beni söyler
Beni bırakmaz ellerle
Heyecan,..

***
İHTİYAR

Uzun kış bastırdı belli ki

yağmayacak mektuplar
nerede o beklediğim
mektuplar
gülümseyip varılmaz tadına
dediğin küçük
çok küçük 'nasılsın'
gün doğmaz sanan ben
belli ki tren rayları
çiğnenmekten
bende yalnızlıktan
ya ne demeli?
sabaha kadar uluyan köpek
dünya geceyi nöbet yazmış
bu nöbeti gece bana satmış
güzel elmanın içine pazarcı
çürük atmış
nöbeti iyi yazmış
nöbeti üstüme yıkan gece
bi hayli keyiften uyur
bilmez ki
ya nıır!
bre cahil
oysaki
beni nöbete alıştırdı alıştıralı
o uyurken
ben gecenin düğümünü
çözerken
o benden bi haber
sanır ki; ben ahmak
dünyanın tüm derdini ben almışım sanki
gecenin eteğinden tutmuşum tutuyorum
artık o beni değil ben
onu yazıyorum
gurbet bi hayli gezinir oldu dilimde
gurbet el açtırır
diz çöktürür
sıla dilinde
sıkılan sıkar dişimde
canımı sıkan poyraz sana katlanmak zor düşümde
hayalimi yıkan yığınlar ismim
nerede?

Kırk yıl arar dururum
ömrüm geçtiği otağım
adım adım dilimle dolaşan türkü
yaş geçmiş
varmış ömür çırasına ihtiyar!
gelmiş eline baston
gayrı susamış gözlerine damlalar az
ve belki çıkıp şu yaylaya avaz avaz...
koyun sürüsüyle eğlen kah
gözlerin uzağı aramasın
aradığın;
Maraş, toroslar...

***
DELİ TAY

Yağmur hasretinden kudurursa?

Kuşkuyla gönül okuna varsam,
Korkuyla matemini dilensem,
Vursam, sürgüne yokuş, aşağı…

Duvara hayalinin resmini çakarım
Bir çivi sağlama alır seni
Ben ki; fukara aklından olur
Sana meyletsem su içerim kana kana.

Yılan istemez içtiğimi
Herkestedir derdin keremi,
Burdadır, can içre veremi,
Duydun işittin mi? Bir kara yağız tay
Görür talihimi feryat,figan olmaz olsun
Deli tay yazıklanır..

*** TÜRKMEN KALESİNE BAYRAĞIM GELMİŞ