Gözlerimi mıhladım duvara, resmini astım
Saniyeler zehir, kendimedir kastım
Camdan bakmaya alıştım dünyaya
Dil çıkardım içimdeki korkunç mumyaya
Niye ve niçinler başucu kitabım
Her gece uykusuz, buhranlara hitabım
Dertler, bir tespih, birkaç kâğıt, bir kalem
Kazanda kaynattığım ağulardan ibaret bir âlem
Can çıkmaz gecelerin bekçisidir bu saat
Uğultular, araba vızıldamaları kulağıma en büyük kabahat
Gündüz soframın kırıntısından yiyen kuşlar
Gece pencereme ziyarete gelseler, işte o vakit bir türkü başlar…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder