GAZZE ŞİİRİ / Ufuk TÜRK

Gözlerime nehirler yapan Gazze

Bir kuşluk vakti ruhumun derinliklerinden duydum adını

Sabah gün ağarmadan yola çıkanlar gibi

Azığıma katık ettim adını

Bir çocuk ölür şimdi Gazze’de

İçimin duvarları yıkılır birden

Ezer geçer bir tank ayaklarımı

Gazze, gözyaşlarıyla kurtulan gemi

Nuh’un gemisi.

Gazze, iyi insanların şehri

İstanbul’un, Bağdat’ın, Bosna’nın kardeşi…

Gözlerim doluyor, evime beton yığınları

Gazze toz bulutu bombalardan

Oturur yüreğime cam kırıkları

Tehlikelidir dünyada Gazze çocukları.

Ellerde taş, ağzına kadar dolu cesaret

Onlar insanlığın direniş temsilcileri.