Büyümekteyim acziyetimle kıvranırcasına
Dünya kirli ruhların esareti altında
Duygularımız sömürüldü ve gömdüler toprağa
Bozuldu
düzen acaba ne olur yarınımız?
Utanmayı bile unutmuş insanlığımız...
Zaman yalnızca ömürden götürmüyor
İnsanlar birbirlerinin ayıbını örtmüyor
Bir çocuk ağlarken kulaklar tıkalı gözler görmüyor
Bozuldu
düzen acaba ne olur yarınımız?
Utanmayı
bile unutmuş insanlığımız...
Hz. İbrahim’in yıktığı putlar içimizde canlanır oldu
Bir kıvılcım düştü sinemize alevlendi kor oldu
Ateşe su taşıyan kuşların gözleri kör oldu
Bozuldu
düzen acaba ne olur yarınımız?
Utanmayı
bile unutmuş insanlığımız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder