PARADOKS / fazlı bayram



bu başlığı ilk büyük harfle yazılan şiir
bu aslında şiir değil paradoks

öyle uzun uzun bekleyip soba başlarında
el ayak ısıtmalar
cehalet
yardımseverlik palavrası
al önünü

cürretkârlar açıkta yok bu gece
sen gelince soldu renkler
ince bir görünmezliğin
ince bir tezâhürü rüyâda
gündüz

ayakkabı numaraları anne ayakkabıları
bağrıma bastığın
benim ayaklarım
bağrım
senin ikiye yardığın acımadan

ağlamadan olmaz

hadi ağlayalım böyle bu yol
aşk
insanlığa armağandır
sana bana düşmez bu kırılgan secde
yetmiyorsa yüreğimiz ben gene gelirim

bu yüzden müsveddesiz yüzümüze yansıyan
maskeli balo şımarıklığının değil de
salih kulların aydınlığı bunu bilmelisin
bu baş ve omuzlarımızın karşılıksız ayrı durması

oysa yangın yeni başladı

tango
keşmekeş danslar
cızırtılı bir gırtlağın hüzün denemeleri
toprak
çatı katı begonyalarına kaldı
begonyalar buhar kamyonlarının çarmıhı

elleme cümle cesareti olanlar kırsın cam yansımalarını
sabaha çıkan çeksin tramvaylarını ülkenin
biz sarı turuncuları koparalım
eller omuzda ufka çakalım aydınlığımızı



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder