BİR ÇOCUK GÖRDÜM/ Muhammet İbrahim BALCI










Bir çocuk gördüm
Yalnızlaşan dünyanın
Issızlaşan sokakların
Yitirilmiş duyguların
Tebessümün terk ettiği suratların
Hüküm sürdüğü bir  yerde.

Çocuk ağlıyordu içten içe
Yanağı gözyaşına bulanmış
Kaçırdı gözlerini benden
Saklamaya çalıştı gözyaşını
Yaklaştım hızlı adımlarla
Tuttum ellerinden

Sessizlikler içinde
bir çocuk ağlıyorsa
Kimsesizliğine...
Sakladığı gözyaşını
Yanaklarına dokunarak
Bir sileni yoksa olmayacaksam
Ben nasıl bir hayat yaşamaktayım.

Ey çocuk!
Küçük kalbine sığdırma hüzünleri
Sende saklı yarınlara dair umutlar
Sakın yalnızım deme
Seni en güzel kokularla süsleyen
Bir yaradan var.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder