Bir çocuk gördüm
Yalnızlaşan dünyanın
Issızlaşan sokakların
Yitirilmiş duyguların
Tebessümün terk ettiği
suratların
Hüküm sürdüğü
bir yerde.
Çocuk ağlıyordu içten içe
Yanağı gözyaşına bulanmış
Kaçırdı gözlerini benden
Saklamaya çalıştı
gözyaşını
Yaklaştım hızlı adımlarla
Tuttum ellerinden
Sessizlikler içinde
bir çocuk ağlıyorsa
Kimsesizliğine...
Sakladığı gözyaşını
Yanaklarına dokunarak
Bir sileni yoksa
olmayacaksam
Ben nasıl bir hayat
yaşamaktayım.
Ey çocuk!
Küçük kalbine sığdırma
hüzünleri
Sende saklı yarınlara dair
umutlar
Sakın yalnızım deme
Seni en güzel kokularla
süsleyen
Bir yaradan var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder