EY ŞANLI KEMANKEŞ/ Samet YURTTAŞ

 



Gün doğuyor kalbindeki sisten ne haber

Gölgene yapışmış nefs-i beter

Tek ilmekle çözülür sır denilen kader

Sen iste damla damla dökülür kirli ter

 

Gözüne perde inmiş askıda vicdan

Heybende akıl var eksik iman

Pusulasız çıkarsan yola ey kaptan

Meçhuldür varacağın liman

 

Bir yığın çöplük övündüğün geçmişin

Başka yerde arama daha derinlere in

Nedir bu sendeki sonu gelmez kin

Geç kalmadan dosdoğru giden kervana bin

 

Sen değil misin her adımda çilekeş

Otur kendi içindeki beni deş

Fırlat okunu ey şanlı kemankeş

Vuracağın ya nefistir ya da şeytana kardeş