HÜZÜN VE DÜĞÜN/Şeyhşamil EJDERHA

Lambanın karanlığı çağırıyor beni

Taş kesilmiş duvarlar

Toprak dam üstünde devler

Devden insanların oturduğu evler

Her yanından yara almış dökülüyor toprak

Cinler uykuda, insanlar rüyada

Kerpiç evlerin gözünde ışık

Hüzün ve mutluluk birbirine karışık

Karanlık kör gözlere çekerken sürme

Cinler bile yoksulluğa alışık

Düğün alayı uykuları sarmış

Gözlerde kanlı şafak

Akrep yelkovanı geçmiş

Kim nerede uyuyacak bu gece

Ve nereden kalkacak?

Sözler, dikeni battıkça kanar

Hangi bülbül gülün güzelliğinde yanar

Aşk deyince içimdeki hüzünlü düğün

Benim gördüğüm

Çözülmesi zor bir kördüğüm

Şafak kızarır utancından

Saklanacak yer arar

Bir çay sıcaklığı yükselirken ufuktan

Güneş geceyi ışığıyla sarar

Lambanın karanlığı çağırıyor beni

Yüreklerde deprem

Deprem üstünde düğün

Taş kesilmiş duvarlarda hüzün

Hüzün üstünde yaş süzüm süzüm

Duman yükseliyor saçaktan

Ayın gölgesinde gözüm

Gözüm, özüm ve son sözüm

Bu gece dağılacak kanlı şafaktan