KENDİNE İYİ BAK/İsmail SAĞIR

24 saatin içinde ne çok söylediğimiz bir ifade  ‘’kendine iyi bak’’. Dostlarımıza, sevdiklerimize, tanıdıklarımıza hatta tanımadıklarımıza;  bir görüşme sonunda kapanış perdesi gibidir. Bunca felakatin, haydutluğun, yıkıntıların, boşlukta geçen günlerin azabından korumak için söyleriz. Bazımız hatta çoğumuz bu ifadeyi kendini pohpohla, şımart anlamında alırız. Çokça ya da  kalorisini  ölçüp yiyerek  beden  ölçülerini  korumak, ne  olursa  olsun kendini  içine  almayan olaylara  üzülmemek, gazete  sayfalarının  keyif  veren  yerlerini  okumak, arabanın  hasına binmek vs..

Bunların hepsini  ‘kendine iyi bak’  düsturunu elde bulundurmak için yaparız genelde. Oysa mesele bu kadar basit değil. İnsan sadece nefsi ihtiyaçları için bu dünyada yer işgal etmiyor. Bu dünyada yer kaplamanın da bir bedeli var. İnsan  denen  varlığın  sadece  beşeri  tarafıyla  meşgul oluyoruz  dünyanın  bu  son demlerinde, ama  unuttuğumuz  bir  yanımız  daha  var. İşte o  unuttuğumuzu, yitiğimizi  bulmak  için  ‘kendimize  iyi  bakmalıyız.’

Nereden  gelip  nereye  gittiğimizi  idrak  için  bakmalıyız.

Ademoğlu  salt madde  için  burada  bulunmadığını  idrak  için  ‘kendine  iyi  bakmalı.’

Allah’ın  yeryüzündeki  varisi  insan  ‘’kendine  iyi  baktığında’’ görecektir  insan  olmanın  ne  demek  olduğunu. Asıl  vatanının burası  olmadığını  ve  o  vatana  elbet  bir  gün  döneceğini.

Ve  insan  kendini  en  iyi  bir  aynada  görür, ‘kendine  en  iyi  orada  bakar.’ O ayna ki ruhu nurdan  sütunlardır.

Seni  sana  hatırlatır.

Suretinin  geçiciliğini  haykırır.

Zamanın  beyazlayan  saçında  eridiğini  haber  verir  ve  sana  aslına  dön der.

Ruhu  sarmış  dikenli  telleri  parçala, O’na  sığın  ve varlığını  ona  teslim  et  der.

İnsan varlığını  kimden  almışsa  yine  kendini  Ona  teslim  edecektir.’ Kendimize  iyi  bakmamız’ duasıyla,vesselam.