Memduh Atalay
benim öz babam
göğsünde rüzgarı eriten
adam
bir ömür sürecek
olanlardan ve senden başka
gözlerine yürüyen sular
kadar
büyüktür mecmuam
sen beni yetim
bıraktığından beri
şerefli bir adam görmedim
ticaret yapan
ben kölesi oldum ehli tacirin
alçak tacirin
ve taptıklarına ilah olanların
budur mesleğim çünkü gerek
yok saza
vanilyalı dondurmalar
açık kahverengi gözler
tabakalara
dokundurdukların
simsiyah bir akındır
sinemde depreşen atlılar
baba bana seccademi göster
ya beni ırmak ırmak taşıma
gözlerine
ya ahımdan bir tarak getir
safsataların tirajı daha
yüksek ama
elma sepetleri ikramdır
üsküdara
ardından muştu muştu
harbedenlere
bir saat bir sakat
bir müjde
baba üzülme bir de kader
var
hem her kader kendi
azığını yaratır
sonra cehennem içilir
günahlardan
bir de aşk var baba
kalbinde yerli çınarların
oturduğu yerde sallanarak
ağlayanlar var
kor gözlere kaptırıp
yakayı
ama üzülme baba
her yokuşun bir inişi bir
çıkışı
bir de yaratanı var
taşların
bir de sezdiğin masal var
tahtımda
yok açıklaması bunların
ecel sevdan yeter sana
baba
beni derd etme kendine bir
de
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder