BİSMİLLAH

Savaş KIYAK Hocam Mart 2023'te, hiç hafiflemeyen o acı içinde; 

"Daha kaç elif miktarı bekleyeceğiz?" 

Efendi Acı var mı acı?" Diye haykırmış, "başlayın artık" demeye getirdiği kibar sözleri ile bizi teşvik etmişti; ama ne çare ki bizim kolumuz kanadımız tutmuyordu o günlerde... Artık yazdıklarımızı Ahmet Doğan İlbey ağabeyimiz okuyamayacak, Ferhat Ağca Yoldaki Kalemler'de yazamayacak, Fazlı Bayram'ın nefis şiirlerini okuyamayacaktık. Neye yarardı ki  Yoldaki Kalemler'in devam etmesi... Hem bilgisayarımız da depremde zarar görüp (kırılmış) açılmaz olmuş, arşivimiz kaybolmuştu. Dolayışıyla Yoldaki Kalemler yayın hayatını 6 Şubat 2023'te noktalamıştı.

Arkasından Yoldaki Kalemler'in Şairelerinden şiirlerin annesi Nurcihan KIZMAZ haykırmıştı:

ACI ÇOK TARİFİ YOK

Nerelerdesin ey şair?
Yok mu iki kelâmın
Şu makus günlere dair,

Yüreği kalem tutan her kişi
İnmeli meydanlara bu zamanda,
Hele ki ağır hasar aldıysa kalbi,
Çıkarıp enkazın altından
İlham perilerini,
Sıralamalı haykırırcasına
En münezzeh cümlelerini,

Duayla vaveyla karışık
Bir bir dizmeli ardı ardına,
Arşı inletmeli
Hamdeleyle selvele,
Ancak böyle durulur
Bu acıklı velvele,

Selam sana ey şair,
Sıvayıp kollarını
Bir ucundan tutmalı bu ağır yükün,
Aksi halde yürüyen cesetleriz
Canlanmamız namümkün.

Bahanemiz hazırdı... "Bilgisayarımız kırıldı depremde. Arşivimiz kayboldu. Yoldaki Kalemler Yayın hayatını bitirdi" dedik soranlara.

Nurcihan KIZMAZ'ın şiirine ağlamaklığımız daha bitmemişken  Yoldaki Kalemler'in anı hikayecisi dostum Teyfik KARADAŞ'ın naif çıkışı geldi kulaklarıma; "Bilgisayar nedir? Toplanıp alalım bir tane..." Bu vefalı çıkış daha da artırdı ağlamaklarımızı. 

Bahanemiz kalmamıştı artık. Zaten Teyfik bey Yoldaki Kalemler yarın yayın hayatına başlayacakmış gibi  sürekli hikayeler gönderiyordu.

Hadi Bismillah. Yoldaki Kalemlerin Yazarlarına, Şairlerine, Okuyucularına, selam olsun.

Başlıyoruz inşallah. 

Bismillâhirrahmanirrahim