ÖLÜMÜN ÜTÜSÜ YOKTUR / Samet YURTTAŞ


Sabah gırtlağıma dayanır

Kanımın zırhlı burçlarından

Aksırsak

Ölümün ıslak ellerinde

Okunmaz bir reçeteyiz

 

Artık yaşamak vaktidir

Süvarilerin mızrakları

Ütüsüz gömleğimi delmeden

 

Ağzımı ölümle çalkalarım

Bahçesinde

Çizmeleri delik ırgatların

Şimdi bana

Gelincik soylarından bir kefen

Terzim hangi iğneyi batırmış koluma

Bilemem

 

Artık yaşamak vaktidir

Alnımın çatındaki namlular

Patlamadan

 

Şehrin

İnsafına bırakılmıştır avcılar

Dağların puslu yalnızlığında saçlarım

Ürkek bir ceylan

Attığım her adımda tuzak

Beni karşılar

 

Artık yaşamak vaktidir

Nabzıma takılan sayaç

Bozulmadan

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder