Temize geçtiğim her şiir
Yeniden yazıyor kendini
Göğsüme mürekkep damlatıyor yıllar
Orada yeşeren mısraları yontuyorum ağzımla
Ağzım şiire duruyor yeniden
Aşka ve şiire olan inancım artıyor
Nehre iniyorum
Dudaklarımın kenarında mısralar
Nehre bırakıyorum onları
Su bulanıyor
Nehrin tersine akıyor mısralar
Şiir isyana dönüşüyor ağzımda yeniden
Aşka ve şiire olan inancım artıyor
Nehrin ahengine bırakıyorum kendimi
Kalbim ritmini buluyor
Şiir kendi sesini
Su yaratılışdaki sesi buluyor
Kendi sesinde
Kanıma su karışıyor
Suya şiir
Aşka ve şiire olan inancım artıyor yeniden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder