K/öz / Memduh ATALAY

Hayır güneşi değil kalbimi istedi o Hintli bilge
Biz olmasak güneş doğmayacaktı  Hint'te bile
Hem Yesevi hem Yunus nefesi eşliğinde
Dağa yönelen de bizdik
Dağca yalnızlığı sırtında taşıyan da
Eksik yaşadık yarım kaldık gün oldu yanlış yerde kaldık
Güzel sevdik
İnandık sevginin saf ateşine
Taşa eğildik kendimize atmak için
Ateş çattık kendimizi yakmak için
-Siz günahsızdınız suçlu arıyordunuz-
Sokaklarınızdan geçerken
Ve kaldırımlarda yürürken
Yapayalnızdık

Şiir sayfalarında altı çizili üç mısra
Sever gibi öldüm
Ölür gibi sevdim
Başkalaşma savaşında değişmedi rengim

Yeni bir kuyu yeni bir kılıç
Belki bin Kasım tuttu çetelemizi Mollasından
Nereye koştumsa kader benden önce
Neyden kaçtımsa kör talih tutmuş yolu
Seni söylemeden şiirini okumadan
Biz yine hüzün açacağız yine ah
Geçmiş zaman her yerde hazır
Bir hüznün biraz daha hüzün oluşu
Turna bakışlarına vurgunluğumdandır
Aşk varılası menzil değil
Adı Leyla ise Mevla görülür
Adı Mevla ise Leyla görülür
'Gel hâldaş olalım Dost'a gidelim gel'