VİCDANIMIN FAY HATLARI / Samet YURTTAŞ








Vicdanımın fay hatları harekete geçmeden

Dökülmüyor kelimeler dilimden

Ay ışığında secdeye giden alnım

Kurtar beni bu karanlık geceden

 

Odanın içinde boğuk bir sessizlik

Yalnızlığım ter içinde 

Gözlerime baraj kurulmuş 

Vicdanım bir ayaklanmayı bastırıyor

Müebbet yiyen aklımdan habersiz

 

Yıllar tespih tanesi gibi

Ellerimden kayıyor bir bir 

Bütün duvarlarda aynı telsiz yankısı

Özgür bırakılan bir kuş değil

Aklını kaybeden bir vicdan benimkisi

 

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder