HASTALIK/Şeyhşamil EJDERHA



Bir hastalık dünyanın pençesinde
Kartal gibi keskin gözleri
Yaşlanmış, yorgun, yorulmuş yaşamaktan
Sessizliğin gölgesinde matem
Yurt tutmuş yüreği
Yeşermekte bir umut var madem
Niçin ağlıyor sessizlik gölgede
Akıtıyor kan dolu sözleri
Sanki kurşun, havada ağır
Hüküm cübbesi altında hükümsüzlük
Kaplıyor damarları.

Damarlardan sıcak kan akacak
Kalemdir bu yüzü çizen
Puslu, kırık bir kalem
Şiirin tuttuğu dem
Bozulmaz bu boşlukta
Bozulmaz şiir olur her şey
Sallanır durur bayraklar göklerde.

Gözlerde karanlığın izi
Hastalık sarmış, kaplamış benzi
Kıyıya vurur kelimeler
Kelimelerde düşünce
Düşüncede dil
Dilde kerpeten, çivi üstünde incir
Çekirdeğinin her birinde fikir
Zikir olur gönülde
Ey Şeyhşamil!
Yeter ki sen kendini bil.

                                   22/05/2014

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder