UMUT SOFRASI/Hilal EJDERHA










Yeşil kocaman tarlalar
Kiminin acı kaderi
Kiminin duvardaki manzara resmi
Kiminin de çocukluğunun kayıp yılları

Hayat, yeşillikler içinde kader oyunu
Sıcağın altında yanan o yüzler
Yılların acı izlerini taşıyan o eller
İşte hayat kimine beyaz kimine siyah

Beyazlar içinde kaybolan çocukluk
Çağırsak gelir mi bir daha
Küçük ellerimizin yaraları kapanır mı?
Ecza dolabındaki pamuk kanayan yaramızı durdurur mu?

Ya yitip giden gençlik
Bütün hayalleri askıya aldıran o tarlalar
Düşlerin rengini solduran o yakıcı güneş
Ve acılara umut sofrası serdiren hayaller

Ne nasır tutulan ellere acınır
Ne de rengi değişen tene
Sadece yitip giden çocukluğa ağlanır
Ve solan gençliğe yaşlı gözlerle el sallanır

Her şeye rağmen bu yürekler umutludur yarınlara
Umut da bu yüreklere umut doludur
Her gün umut sofrası serilir bu yüreklerde
Belki gelir diye mutluluğa da bir tabak konur.
                    

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder