Bağ / Ökkeş Alper TAŞLIALAN

Bağlanamadığını ayak bağı görürsün. Bağ kurmak ise emek ister, bakmazsan dağa dönmeye başlar ve olur. Başkalaşan deyişle; bağ olarak bakmadığını dağ olarak görürsün. Ayaklarında dağ kadar yükle yürürsün. Kendini büyük görür, çok yorulursun, büyük olan sen değilsindir, yükündür. Kimi dağlar volkaniktir, en derinden ateşlerle, birden gelir, yıkar ve yakarsan da o seni yakar.

Bağlarken sağlama almalı. Yerine koymak gerek. Önce kendini, yerine. Sonra temasta bulunduklarının yerine kendini. Nihayetinde ise tükettiğinin yerine kendi türünden veya başkaca bir şeyi koymak gerek. Kendinde vaziyette, etrafına kendineymiş gibi davranırken üretken ol.


Bu bağlamda; niyetin üzüm yemekse, ye. Yerine birşey koy. Yok; niyetin üzümde, gözün asmada değilse, bağcıya ilişme. Seni şimdilik bağlamayabilir ama bağcının bağından dağ yükselir, altından kalkamazsın. Bundan sonrası da beni bağlamaz. Bağırsan da boş.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder