Bir
duman sessizce ağlatır seni
Bir
ateş, kuş gibi çırpınırken ocakta
Aya
meftun gözlerin, karanlığa alışmakta
-Düşürülmüş
bir meleğin nefreti bu-
Henüz
sararmazdan taze ellerin
Gören
bendim seni
Dalından
bir çiçek gibi koparıldığın gün
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder