KOPARILDIM DALIMDAN/Hasan BAZI


-Kendimi kaptırdığım rüzgârla ne sorunum vardı ki
bunu yazmaya giriştim?-


Zikrin cezbesine kapılan bir meczup edasıyla niyet ettim başına vardığım hayatıma. Giremediğim gönülden bir hınçla atıldım. Bütün masumluğumla büründüğüm dalımdan koparıldım. Sözünü bilmediğim ezgiden ayrı kaldım. “Neyse” den sonraki durağımın “keşke” olmaması için elimden geleni yaptım. Her gün su içtiğim ırmağıma zehir kattılar. "Doldur da ver içem zehri" mısraının etkisiyle kana kana içtim zehri ırmağımdan.. Korkumun yenilmediği meydanlarda yarım kaldı yüzümün donukluğu. Kırmızıçizgili bir deftere yazdım yarım kalan yüzümün donukluğunu. Hatta ellerimi çeneme koyup düşündüm de. Lakin bir yararını görmedim bugüne kadar fotoğraf karelerinden başka. Genç yaşıma rağmen ruhum sönükleşti, parlak aynalarda gözükmez oldu. Yazdığım soğuk yüzümün donukluğu haykıramadı gerçekliğimi.

Gözlerimin önü ağulandı, yarım kaldı sessizliğim insanların bağrıştığı sahrada. En nihayetinde hiçbir şeyin olduğu sahra idi sesimin yankılandığı yer. Barınamadığım sahra idi, olağanüstü güzelliğine ayıkamadığım da. Deryasında kaybolduğum, yolumu bulamadığım yerdi sahra. Havasını kimsenin bilmediği, yağmurlarının gönül incittiği, güneşinin yürek yaktığı; herkesin girdiği fakat pek nadir kimselerin çıktığı yerdi sahra. Kimselerin eremediği sırrını fâş eylemek ölümden beterdi. O erişilmezliğiyle güzeldi. Künhüne vakıf olamadığım yenilgilerden yapılma kelimeler beni düşüncemden vurdu. Karşı koyamadığım bir çehre benliğimi tarumar etti. Saadet dolu günlerde yarım kaldı düşüm, can verdi bakışların kıyısında. Vehmimden yüce sesler yankılandı sönükleşen ruhumda. Bulduğumun karşılığında hiçbir şeyim yoktu. Deli divane denilen gözlerdeydi bulduğum şey. Korkusuzca söylenen cesametli sözlerin arkasındaydı aradığım.

Dönüp dolaşıp başına vardığım hayatımın cezbesine kanmadan bir rüzgâr esintisine koptum dalımdan. Irmağımdan suyumu kana kana içemedim. Ayılamadığım sahrada yolumu yitirdim. Her günü binlerce ömre bedel bu yer, ruhumun gözükmediği aynam. Ne kadar da yeniden baksam, her seferinde kendimi köhnemiş buldum.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder