ÜRKEK ŞİİR / Nurcihan KIZMAZ









kalın bir kitabın son sayfasında

içli bir şiir idim bir kaç kelime

ne zaman bir göz dokunsa

dizelerime

kanım çekilir

ürperirdim hece hece

 

okundukça okundukça alıştım

geçti gitti ürkekliğim

dillere düştüm

seher vakti turnalara

karıştım

 

ne zaman adım anılsa bir yerlerde

yankılanırım nota nota

karşı dağlarda

 

kimi zaman ninni 

kimi zaman ağıt olurum

düşmeye göreyim

bir nadanın eline

içime kapanır

kağıt olurum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder