GEÇMİŞE‏/Levent NERGİZ

Büyümüşüm

Öyle gerekiyormuş...
Benliğimde erimiş ukdelerle
Hüzünle yoğurulmuş halde kalmışım,
Yalnızlık pencerelerinin korku perdelerinde...

'Ne de çabuk'
Diye başlamak istiyorum söze,
Ne zaman büyüdüm,hangi zaman?
Hani diyerek,
Küçük mutluluklarımı sormak geliyor hayata.
Nerede deyip,
Cevap almadan ağlamak bir kenarda...

Bembeyaz kelebeklerdeydi hep gözlerim!
Onlarla mı gitti türkuaz mavisi düşlerim?
Kağıttan gemilerin ömrü kadar mıydı,
Tüm tutkularım,bütün sevinçlerim...

Bir boşluk var içimde,
Diyor ya şair "eksik bir şey var" diye,
Tam da öyle işte...
Anlamak istemiyorum inadına tezatlara sığınıyorum,
Ama biliyorum gücüm sınırlı ve hayat geçiyor öylesine...

Büyümüşüm,
Öyle söylendi.
Hayırlar olsun..