Susardım, sessizliğimi
içime atardım
Tartardım konuştukça, yine
de batardım
Bilmem düşünsem ne
cümleler kurardım?
Hangi şiirde, hangi hayale
dalardım?
Ben bir devdim!
Her şeye yetecek gücü
sevdim.
Sevdim;
Güneşi, ayı, yıldızı
sevdim.
Ben kendimi yıldız bildim
Lakin hep yerdeydim
Yerildim, yenildim,
kendimi bildim
Büküldüm yerlere kadar, eğildim
Eğildikçe yükseldim,
yükseldikçe eğildim
Ben, beni, O'nunla bildim
Kelamdan sükûta açıldım
İnsandım yolumu şaşırdım.
Batıydım; imkân olsa Ay'ı
satardım
Katardım bin bir zulme,
zulüm katardım
Doğuydum; zulmü gül sanırdım
Güle, dikene, bülbüle
yanardım
Cana, canana, tatlı söze
kanardım
Ben insandım, mahlûkattan
yanaydım
Kelamsız kelamla sukuta
vardım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder