ÖLÜLER RUHUNA ŞİİR/Metin ACAR‏

Anlamaz saatler ecelin çabukluğunu

Göç yollarını tarihçiler bilemez
Irmaklar ne düşünür akınca
Rabbim...
Düştüğümüzde
Düşündür kullarını

Yaprakların düşüşü
Benim kadar dikkat çeker mi?
Ölümü mezar taşlarından okuyanlar
Benim kadar bilir mi?

Düşüyoruz göğü delenlerden
Zemini satın alanlar
Maviyi çalmakta ısrarcı
Göğü delen bu çöp yığınları
Beni bile kandıracaksınız
Korkuyorum...

Seni burada yaşatamam
Kendimi bile park edecek
Boş alan yok burada
AŞK mı?
Denizler madde kokuyor
İnsanları ise hiç sorma

Geceleri
Yıldızlara set çekiliyor
Beyaz bir perdede hayat
Kimse kitap okumuyor
Ve kimse susmayı bilmiyor
Simalar birbirine yabancı
Burada
Kimse türkü dinlemiyor

Söylesene sevgili
Biz bu insanları tanıyor muyuz?
Ölüler bizi tanıyor mu?
Mezar taşları bizi duyar mı?
Türkü söylesek
Ölmüşlerimizin ruhuna
Bizi anlarlar mı?

Kaç zamandır düşünüyorum
Biz yumsak gözlerimizi
Diğer mahallelerde de çiçekler açar mı?
Söylesene sevgili
Bir çiçeği
Bin madde yakalar mı?

Şimdi sıra
Ruh/satımında sevgili
Benim ruhum bahçe katı
İstersen takas edebilirsin
Burada kaldıysa eğer
Boş bir dağ başıyla...