uzaktan uzağa / Mustafa Alper TAŞ

içime doğru ufaladım ben bu günleri
nerden baksan uzaksız bir yaşamak kaldı

çünkü sen oradasın
ellerin mavi bir çiçeği diriltir
tam seçemediğim
ama eğilip geri geldiğim
mavi bir çiçeğin toprağını düzeltir

bu akrepler yaman savaşır
güne karşı ve sapsarı kesilmiş bir yüzün üstünde
her temmuzun bir kesiğe denk geldiği yüzlerde
içini havuzlara bölmüş insan
yürüdüğünü sanır

bakmak değil seninki bir yandan
kırıp dökmek suların serinliğini
dağın sertliğini
değişmek akşamın güzelliğiyle
bin türlü yeniliği

öyle baygın gözlerle şuradan
atlarımızın soluğudur soğuyan