Ay’ın ilk hali sendedir
Gecenin gerdanında inci gibi parlayan
Ve parladıkça karanlığın imrendiği
Bir soylu gelin geçişi
Atların hayran kaldığı güzel sensin
Şehrin sokaklarından geçersin
Hafif bir esintiyle
Itır kokar adımların bile
Saçların dalgalanırdı
Bu bir ihtilal haberidir
Bilirim
Sevinçle karşılanırdın gecenin üçünde
Bir an seyre dalsam seni
Boynumda dipçiğin izin kalır
Seni düşünsem
Kanımdan yıldızlar geçer konvoy halinde
Öyle bir çırpıda geçemem yanından
Sana çıplak gözle bakacak kadar da
Cesur değilim
Güneşin kıskacından
Cımbızla çektiğim güzel sensin
Yerini dolduramadı hiçbir cisim.
Fezaya çizilmiş en güzel resimsin
Uyanırdın
Kirpiklerinde bir tabur şebnem
Yeryüzü yüzünü yıkardı
Her yıkayışta biraz daha gençleşen
Ve güzelleşen
Gülüşlerin dağıtırdı gecenin kasvetini
Gözlerin denize değerdi
Yakamoz olurdun
Seyrine doyum olmazdı
Ay’ın ilk hali sendeyken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder