DÜNYA’DAN SAKINAN RUH/Samet YURTTAŞ

 












Gurbetin çirkin gölgesiyle göz göze geliyorum

Gözlerimi sakınıyorum aynalardan

Tırnaklarımda uzuyor zaman

Yıllar gövdemde çöreklenmiş bir yılan

Saçlarıma akıtıyor zehrini

Saçlarım bembeyaz

Saçlarım ak kor gibi

Sakınıyorum kendimi

Genç gövdemde yeşeren

Acı yeşili otlardan


Kovulmuş şeytan ıslıkları çınlıyor kulaklarımda

Başımı döndürüyor

Etime sinen dünya kokusu

Sakınıyorum kendimi

Rüzgâra kapılmaktan

Ve dünyaya alışmaktan

Başka bir adı olmalı diyorum

Bu çağın

Başka bir yeryüzü olmalı

Yoksa böyle sakınmazdım ruhumu

Dünyanın diriliğinden


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder