YOL... / Hilal EJDERHA


Yorulmuş her bir kelime kalemimde
üşüyor aynalar ellerimde
Yolum karanlık
Uzuyor git gide...

Masum kalıyor sevinçler yüregimde
Gökyüzü solmuş nedense
Umut yok mu bu gül bahçesinde
Gözlerim sessizleşiyor...
Nereden çıktı şimdi düşüncelerde

Ben bir yolcuyum aslında...
Heybem omzumda, hayallerim cebimde
Dualar toplamaya gidiyorum...
Yolum karanlık olsada
Gölgem yanımda, ay ışığı solumda

Yolumun son bulduğu noktada
İçime çekiyorum hüzünleri
Yaşlı gözler görüyorum
Bir kurşun delip geçiyor yüreğimi
Diz çöküyorum karanlığın orta yerine
Ve..

Göz kapaklarım agır geliyor bedenime...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder