Elbistan’dan doğar güneye akar
Kömürü Hurmanı içine katar
Nice canlar alır ocaklar yıkar
Cela’da daralır yolu Ceyhan’ın
Vadilerden geçer dağları aşar
Yazın çok azalır baharda coşar
Ovaya indikçe yolunu şaşar
Engizek Kısıkta fonu Ceyhan’ın
Alabalık sazan içinde yaşar
Göç vakti leylekler üstünden uçar
Avcılar oltayla yanına koşar
Karasu batıda kolu Ceyhan’ın
Tekir Fırnız Menzelette birleşir
Onu zapt etmesi artık güçleşir
Suyuna muhtaçtır beş altı şehir
Çözülmez nisanda donu Ceyhan’ın
Her zaman dumandır Düldül’ün başı
Su ile dönüyor değirmen taşı
Dökülür içine gözümün yaşı
Sabun Düziçi’nde pulu Ceyhan’ın
Yapıldı önüne barajlar bentler
Artık su akarken bakmıyor Türkler
Onunla çalışır devasa HES’ler
Enerji üretmek zoru Ceyhan’ın
Bir yay gibi kıvrım kıvrım dolanır
Yağmur yağar bazen suyu bulanır
Çukurova Ceyhan ile sulanır
Yaptığı görevler dolu Ceyhan’ın
Sel gelirse yıkılıyor köprüsü
Dilden dile söyleniyor türküsü
Memlekete hizmet etmek ülküsü
Bölgede büyüktür rolü Ceyhan’ın
Bu vatanı baştan sona gezdim ben
Hilaf değil gerçekleri yazdım ben
Teyfikiyem göllerinde yüzdüm ben
Karataş Adana sonu Ceyhan’ın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder