Belki bir nehre bırakırım bedenimi
Sonbahar yeli titretir de
Kuşatırım bir şehri
Güneşin süngüsü delerek damarımı
Özgür bırakır mısralarımı
Gücüm kalmazsa dönüş için
Gecenin en kasvetli yerine
Bırakırım mevsimlik imgemi
İçinde beyaz kırlangıçlar
Ve karanlıkta çiğdem çiçeği.
Havanın ıslak tenini okşayan kar
Düşer kirpiklerime
Aynalarda bulurum solgun benzimi
Hep böyle hüznün
Sabaha ayaklandığı saatlerde
Hafızam namlu sıcaklığıyla
Kelimeyi ateşler tam kalbime
Vurulmak alışkanlığım değil benim
Sadece sonbaharda ölmek isterim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder