İSTANBUL’A DAİR / Nurcihan KIZMAZ

Elimde olsa

Sıkarım boğazını
İstanbul'un
Geçirmem kimseyi
Ne bu yana
Ne öbür yana

Uzaktan bakıp durmasın
Galata kulesi
Kessin umudunu
Kızkulesinden
Çünkü onun gönlü
Denizden yana

Rahat bıraksınlar
Yakamozları
Cırtlak martılar
Ay ışığından dökülen
Gecenin şiiridir onlar
Dağılıp gidecekler
Sabaha karşı
Sessizce
Her bir kelimesi
Bir yana...