ÇOCUKLAR GÜLLERİN ÖNÜNDE YÜRÜR/Samet YURTTAŞ

 

Gece ağzımda şiiri ıslatıyor

Onları üflüyorum güllerin yüzüne

İçimde büyüyor yangını güllerin

Gözlerimi sürüyorum güllere

Kana kan bulanıyor

İçimin aynasında mahcupluğu güllerin

Ay vuruyor onların yüzüne

Pınarların başında bekleyen su testisine

Kapı eşiklerine

Ve açık alınlarında babaların

Toprak ve gül ve ay büyüyor

Bana

Solgun gülleri kaldı mevsimlerin

Dağıttım onları

Günlere, sabahlara, akşamlara

Ve çocuklar taze güllerin mevsimi

Güllerin önünde yürüyen

Ve diriltir onları yeniden