/Vahdet
Saygılı’ya yine/
babasız kız çocuğu nedir bilir misin abi
bir babasız kız çocuğu
çocuk
kız
babasız
babasız kız çocuğu
büyüyüp nasılsa meydana gelecek
dönüp arkasına avcılara sövecek
***
bir demlik çayım var
balkondayım
havalandırılmış bir tabaka tütün
tütünle birlik olup çay
biri yakarken biri söndürecek hüznümü
çay benzine dönüyor bazen ama
ama insaflı genelde
genelde söndürüyor yangını
***
ağlamak için şiire gerek var mı ki abi
sanırım ağlanabilir her şey yüzünden
her şey için ağlanabilir sanırım
ağlanabilir
ağlayalım şimdi biraz daha
hadi sinemaya gidelim gibi oldu
olsun
böyle karşı duralım nihilizme
ya da böyle katılalım
birer çizik de bizden olsun
şimdi dur bak kıt aklımla
ilk defa aşkı tarif etmeye cüret edeceğim
diyeceğim ki:
‘sevdiğin şey de yok olmanın adıdır aşk’
ne dersin diyeyim mi?
damdan düşer gibi
şimşek çakar gibi
gülesim geldi bak bu sefer
ney de yok olursan ol
aslında yok olduğun O değil mi
nasıl yok olunur ki öyleyse abi
varlık sancısı mı bu sence
yok olmadan nasıl var olunur ki
olunur mu?
***
sızım sızım sızlayan yaprakların damarlarına
damar damar sair abonelikler
yer kürenin etrafı tok göklere sümbül döşemeye
lüzum yok ağrılı acılık kar cellatlarının
merhametine
kan sunmaya
kızını toprağa gömmüş bir baba olacak
olmuş olacak bir tahammül
kimde var abi ama affoldu biliyorsun
kız çocukları babasız
kınalarını kime gösterecek arife günü
ya babalar
sakallarını kim silecek toprağa bulaşınca
kan durdu damarda
kalp söndü
babalar kimsesiz kaldı bu sefer
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder