ÖTELİ / Levent NERGİZ

Aynalardan,

Öteli tavırlardan,
İlahi fermanlardan müteşekkil ruhumuz
Nihayetlerin çetelesini tutarak
Ufuklardan ölüm topluyoruz

Ne için bu koca fanus
Ne için bu çırpınma, devinim
Dalıp gitmelerimiz niye
Neden adamakıllı vurmuyor damarlarımızda nabız
Neden ritmini kaçırdık dünyanın

Öteye yol alıyoruz
Yalnızca öteye
Ufuklardan ölüm topluyoruz nihayet
Limanlardan umduğumuz medet
Yetmiyor, doldurmuyor ciğerlerimizi
Gökyüzü de olmasa
Saranı yok yaralarımızın

Tenhalaşınca civar
Ayan oluyor çehreler
Yer yer ısınmıyor kalbimiz
Avucumuzdaki güneş ve aydan yolcuyu unutuyoruz

Kelam üçüncü çoğul olsa da
Tekil kalıyoruz.

Parmak uçlarında yükseliyoruz bir avuç umuda
Yaşımız genç olsa da
Serencamındayız dünyanın
Esamesi bu yüzden okunmuyor adımızın
Varoşlarda ölüme terk edilen bedenlerin
Bu yüzden ilanı yapılmıyor.

Acıdan geçilmese de gönül coğrafyamızda
Bir damla göz yaşına hasret yüzümüz
Kurumuş pınarlardan
Sarp kayalardan
Dünyadan ve dünyadan ibaretleşiyoruz
Bu yüzden ufuklardan ölüm topluyoruz.