ANSIZIN ÇAĞIRIRSA ZAMAN İMZAN HÜKÜMSÜZ BİR ÇİZİKTİR/Hasan EJDERHA















Gelmek tüketir hasreti; ya da başlar yeniden ap-acı
Kaçıncı şarkı seni hatırlatır ve sen kaplarsın ansızın her yeri
Geri dönüşsüz yolculuklara kalır hüseynî kaderim
Giderim, giderim lakin sen yoksun, seni ağlar her yerim.

Bir yer var, bir de yar. Ey yar akşamüstü hüzün şimdi
Dağların üstüne kıpkızıl ufuk çökmüş, belki ikindi
Bir çekiç sesi, Maraş’ın bakırcı çarşısından tın… tın… tın…
Hani gelecektin? Gelmedin… Gelmedin… Gelmeyecek(mi)sin.

Uzunoluk’ta Sütçü İmam Çeşmesi hasretle sana akar
Benim yüreğimi sensizlikten kalma susuzluklar yakar
Çok hikmeti var, dağlar kadar ağlamaksa bana kalan
Talan edilmiş bir mülkün varisiyim şimdi yapayalnız.

Kaygısız bir başı taşımaksa kaygılandığım
Hangi yığına gitsem fert olurum dert olurum
Solurum da bir nefes, kul olur yürürüm ve menkıbem başlar
Aşklar, acılar, sancılar hayat olur yürür üstüme üstüme.

Bir daha dönmemek için gitmeli değil miydim ilk önce
Gülünce titreyen dağlar çocuklara ne borçlu bilmek isterim
Piri ilham olan mısra gibi, şiir gibi, dipdiri biri çıkıp yükseklere
Haykırsa ne çıkar. İşte zamanı şimdi konuşuyor şiir, konuşuyor şiir.

Seni aramak sana yürümek meramında konuşuyor şiir
Kim bilir yokluklar dar düşer akşama,  maliye tatil
Katil bir süvari haykıramaz, vaaz için kürsü boş
Sarhoşa nara gırtlaktır, kapkara sabahlar, tiksinti ve sokak.

Kulağım çağırır sesi, dokunmadan uçmak kuşa değdi
Yiğidi bol bir beldenin korkakları tüccar, hayat onlara borçlu
Suçu bir daha gelmemek, karnede kırık not, yere sızmış parkta kan
Ağlayan anadır; mezar taşı kadar büyüdü göz pınarları.

Ölüme ne kadar yaklaştın ki, zaten ensesinde insanın
Lisanın resmin mi, dersin okumaksa cümle evreni, helâl bir bakış yeter
Kastı acımaksa, sevmeliydi acıtmadan, candan öte yol çıkmaz.
Soğuktan ve sıcaktan beter acısı hıncın ve kılıcın buyruğu kesti.

Bir gün ansızın çağırırsa zaman, imzan hükümsüz bir çiziktir
Varsa söylediğin, göklere değen bir sözün, orda bir yerde duruyor şimdi
Bekle; hiçbir çağrıya gelmemişliğinle kendine yalnızlık biriktir
Hani, kim söyleyebilir ki, kaç imzadan, kaç kahramanlık anıtı dikildi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder