BİR HAYALE İTHAFEN / Dilara DEVECİ



Elbisesinin rengi zorla seçilecek derece bir ışık, lambalar sırayla patlıyor, onu görmeye canlı cansız kalp dayanmıyor. Yeşil etekleri oynadıkça sanki rüzgarda çınar yaprakları dans ediyor, topukları yolu şereflendiriyor, en sert taşlar bile ona yastık oluyor, hafif salıntısı uçmaya meylediyor gibi, saçının karası geceyi kıskandırıyor, gülüşü gecenin kutup yıldızı. 

Adı ne ola acep diyorum içimden. Tahmin etmek imkansız. Bütün kadın adları ona aitçesine dişi ve hiç bir adın manası onu karşılayamaz gibi güzel.

Onu böyle izlediğimin farkında değil gibi ama biliyor. Gönlümü söküp elinde tutabileceğini biliyor ama yürüyor sadece. 

Geçip gidiyor önümden.  Ben eski ben değilim artık. 




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder