Bir demet acıyla
Kapımı çalar hasret
Dağların hüzün kokan
Özlemini çeke çeke getirir gurbet.
Ben gurbetin satın aldığı garibim
Düşüncelerim turuncu yalnızlığa esir düşmüş,çaresizim
Yeşil dallara tutuklu kalır ellerim
Aslında gurbetin başkenti olur yüreğim.
Gurbete doğan çocuklar vardı rüyamda
Öksüz kalmış oyuncakları vardı hayallerinde
İki tebessüme muhtaç gözleri vardı gecelerinde
Gurbeti dost bilen yürekleri vardı ellerinde.
Gurbet içimde çığ gibi büyüyen yalnızlık
İçime sığdıramadığım en büyük haksızlık
Gurbetin acı türküsü doymaz gözyaşına
İşte budur akıl erdiremediğim büyük insafsızlık.
Nerde suskun iki göz görsem
Gurbetin acınası elleri uzanır
Benim vatanım gurbet olmuş
Gurbetimse yazamadığım şiirim olmuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder