Nereden nereye geldik de
İnsandan insana varamadık
Köprüler kurduk, nehirler böldük
Bir selam geçiremedik karşıdan karşıya
Bu kadar yakınken dokunamadık yüreklere
Bolluk çağındayız da insanı seçemiyoruz uzaktan
Bakıp da göremediğimiz hayatlar nerede yaşanıyor
Kara gözlükler de puslanır mı soğukta acep?
Her derdimize derman olan
Muhabbet kalkınca ortadan
Boşluğa düştü insan, bunalım takılması ondan
Manasız bakışlarla maddeye bağlandık
Hayata anlam arıyoruz oturduğumuz yerden
Rahatlık batmalı, dert aratmalı
İnsan olduğunu hatırlatmalı ki
Kalkıp bir şey yapmalı
Eskiden insanlar şükür bilir, kanaat ederdi
Her şey yaşlı bir ninenin yüzü kadar netti.
Sade ve yavaş hayat ne bereketliydi.
İnsan insana yeterdi.
Çağın hastalığı, ihtiyaçlar listesi
Doymayan nefsin yeni reçetesi
Ruhun gıdası mı diyor birisi?
Çok kısık geliyor sesi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder