BULUT / Aleksandr Sergeyeviç Puşkin (Çeviri M. Memduh GÖKTÜRK)

Çeviri : M.Memduh GÖKTÜRK

Fırtınadan geriye son bir bulut kalmıştı.

Sadece sen varsın masmavi açık gökyüzünde.

Sadece sen, hüzün dolu, yalnız gölgelere sahipsin.

Ve neşe dolu zamanları bir sen mahvedersin.

Hani büsbütün sarılmıştın ya gökyüzüne.

Şimşek de sarıverdi korkunç bir şekilde seni.

Sen ise gizemli bir şekilde gürleyerek.

Doyumsuz kara toprağı yağmurunla besledin.

Yeter, kaybol! Güneş açıyor ufuklarda.

Toprak tazelendi, fırtına da uzaklaştı buralardan.

Ve rüzgâr da okşarken yaprakçıkları.

Kovuyor seni şu sakinleşmiş mavi göklerden.

А.С.ПУШКИН

ТУЧА

Последняя туча рассеянной бури!
Одна ты несешься по ясной лазури,
Одна ты наводишь унылую тень,
Одна ты печалишь ликующий день.

Ты небо недавно кругом облегала,
И молния грозно тебя обвивала;
И ты издавала таинственный гром
И алчную землю поила дождем.

Довольно, сокройся! Пора миновалась,
Земля освежилась, и буря промчалась,
И ветер, лаская листочки древес,
Тебя с успокоенных гонит небес.