sen olmasaydın eğer ben
ağlardım
ırmaklar gibi hiç durmadan
ummana dolardım
bereket ki varsın
olmasaydın katiller gibi
kendi kanıma susardım
ağlardım
durmadan ağlardım
bu sefer seni senden istiyorum
olmasaydın
bana beni verecek kimseyi bulamazdım
sen de yalnız kalırdın sonra
ben de yalnız kalırdım
bereket ki çıktın yoluma
sensiz ben ağlardım
bensiz dayanamazdın sen
ağlardık bütün bilmecelere
hesap sorardık atlara
kimse bilmezdi cevabını
olup olmamanın
iyi ki varsın
olmasaydın hiç aşık olmazdım
ben olmazdım mesela ellerim olmazdı
on lirayı yedi yazardım
olmasaydın
bu sahtekar cemiyete kızmazdım
ben de fırıldak olurdum
narı pazardan
ayvayı nazardan almazdım
sana bakarak aldanmazdım bir de
gözüne gözüne dalıp boğulmazdım
bu ben olmazdım var ya
gerçekten de varsın
yoksa bunu sana yolmazdım
sonra sararıp sararıp solmazdım
bukalemun gibi
rengarenk gahi meczup gahi usta
gahi dağlarda gahi çarmıhta
sen olmasaydın ben
duvara kitap çalmazdım
kaybolur yollarda azardım
ekmeğe çivi çakar
perdeyi aralamazdım
ağlardım olmasaydın
bir gram akıllanmazdım
ne bir çiçeğe vurulur
ne ırgalamazdım
olup biteni anlamaz
dönüp ardıma bakardım ikide bir
şimdi yalnızca sana bakıyorum
sen de bana bak
madem ki varsın ellerimi tut
bırakma beni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder